NEPOSTOJANJE SMIRENOSTI PRILIKOM OBAVLJANJA NAMAZA
Jedan od najvećih prekršaja krađe je krađa u namazu. Rekao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem: “Najgori kradljivac je onaj koji krade od svog namaza.” Rekli su ashabi: “O Resulullah, a kako da krade od svog namaza?” Reče: “Ne upotpuni njegove rukue i sedžde.”[1]
Pa, ako je izostavio smirenost u namazu ili nije dovoljno stajao poslije ruku’a ili se pak nije pravilno uspravio i zadržao u sjedećem položaju između dvije sedžde, a sve ovo je poznato i može se vidjeti među skupinama klanjača, a i džamije nikako da se oslobode od onih koji izostavljaju smirenost u namazu.
Smirenost je jedan od dijelova namaza i bez nje namaz nije ispravan, ovo je veoma opasna činjenica.
Resulullah sallallahu alejhi ve sellem je rekao: “Ne prima se čovjekov namaz sve dok ne bude ispravno držao leđa na ruku’u i sedždi.”[2]
Nema sumnje da počinilac ovog prekršaja zaslužuje prijekor i opomenu.
Od Ebu Abdullaha Eš’arija, rekao je: “Klanjao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem sa svojim ashabima radijallahu anhum, a zatim je sjeo s jednom grupom od njih. U to vrijeme je u džamiju ušao čovjek i počeo da klanja i posrće, a sedždu je ubrzano činio, pa je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Vidite li ovo? Ko umre čineći ovo, umro je ne pripadajući mome ummetu, brza u namazu kao što gavran kljuca krv. Zaista je primjer onog koji se spotiče i brza u namazu kao primjer gladnog koji ne jede ništa drugo do jednu ili dvije hurme. Šta će mu one koristiti?” [3]
Neophodno je da onaj ko izostavi smirenost u namazu, kad je već čuo propis za to da nadoknadi fard namaz koji je bez smirenosti nepravilan i da traži oprosta od Allaha subhanehu ve te'ala, a nije obavezan nadoknaditi prošle namaze kao što vidimo iz hadisa: “Vrati se i klanjaj, jer zaista ti nisi klanjao.”[4]
ZABAVLJANJE I MNOŠTVO POKRETA U NAMAZU
Ove gluposti nikako da se oslobode mnogi klanjači, jer ne ispunjavaju Allahovu subhanehu ve te'ala naredbu u suri Bekare 238: “... i pred Allahom ponizno stojte.”
Niti razumiju govor Allaha subhanehu ve te'ala u suri Mu’minun 1 – 2 gdje kaže: “Ono što žele – vjernici će postići, oni koji molitvu svoju ponizno obavljaju,”.
Kada je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem upitan o poravnjenosti zemlje prilikom sedžde rekao je: “Nemoj potirati zemlju prilikom klanjanja (odnosno nemoj je zaravnjavati, pr.p.), a ako to moraš uraditi jedno poravnjanje je dovoljno.”[5]
Učeni kažu da mnogi uzastopni pokreti u namazu učinjeni bez potrebe kvare namaz. Kako je tek sa onim koji se igraju sa svojim namazom, koji stojeći pred Allahom subhanehu ve te'ala gledaju u svoje satove, sređuju odjeću ili svojim prstima diraju noseve ili bacaju poglede u desno, lijevo ili u nebo, ne plašeći se da im vid može biti oduzet ili da im šejtan ukrade namaz.
NAMJERNO PREDNJAČENJE KLANJAČA PRIJE IMAMA U NAMAZU
Ono što prati insana je žurba, a dokaz za to su riječi Allaha subhanehu ve te'ala u suri Isra 11 kada kaže: “... čovjek je doista nagao.”
Rekao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem: “Polaganost je od Allaha subhanehu ve te'ala, a žurba od šejtana.”[6]
Mnogi možemo možemo primjetiti kada smo u skupini klanjača, sa svoje desne ili lijeve strane, ili čak možda na sebi, prednjačenje ispred imama prilikom činjenja ruku’a i sedžde ili kod tekbira, pa čak i u predavanju selama u namazu. Ovo djelo se kod mnogih ne čini važnim, a za njegovo činjenje nam je došla žestoka prijetnja od Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem u njegovom govoru: “Zar se ne boji onaj koji diže glavu prije imama da mu je Allah ne pretvori u magarčevu.”[7]
Ponekad se kod nekih ljudi prednjačenje ispred imama pomješa sa zaostajanjem iza njega. Pa, znaj da su pravnici naveli dobro mjerilo u ovome, a ono je da klanjač započne pokrete poslije prekidanja tekbira imama, pa kada se završi sa slovom “r-ra” u riječi Allahu ekber klanjač započinje sa pokretom. Neće prednjačiti, niti zaostajati iza toga i sa ovim se utvrđuje stanje.
Ashabi radijallahu anhum su se uvijek čuvali prednjačenja ispred Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem, pa jedan od njih po imenu Bera’a ibn Azib radijallahu anhu rekao: “Klanjali smo iza Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem, pa kada bi on digao glavu sa ruku'a nije se mogao vidjeti niko da pogne leđa sve dok Resulullah sallallahu alejhi ve sellem ne bi spustio svoje džube na zemlju, a zatim bi oni koji su iza njega pali na sedždu.“[8]
A kada je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem zašao u godine i u njegovim pokretima se osjetila sporost, upozorio je klanjače iza sebe i rekao: “O ljudi ja sam ostario, pa nemojte prednjačiti ispred mene sa ruku’om i sedždom ...”[9]
Imam je dužan da prilikom klanjanja i činjenja tekbira to čini po sunnetu, a koje nalazimo u hadisu Ebu Hurejre radijallahu anhu koji kaže: “Resulullah sallallahu alejhi ve sellem kada bi započinjao namaz činio tekbir, a zatim bi činio tekbir i prilikom ruku'a, pa bi ga činio kada se uspravi i kada digne glavu, zatim bi tekbir činio prilikom spuštanja i dizanja sa sedžde i tako u toku cijelog namaza sve dok ga ne završi, a također bi činio tekbir nakon klanjanja dva rekata, a poslije sjedenja.“[10]
DOLAZAK U MESDŽID ONOGA KO JE JEO LUK, BIJELI LUK ILI NEŠTO DRUGO ŠTO IMA NEPRIJATAN MIRIS
Allah subhanehu ve te'ala u suri A'raf 31 kaže: “O sinovi Ademovi, lijepo se obucite kad hoćete da molitvu obavite!“
Prenosi se od Džabira radijallahu anhu da je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Ko je jeo bijeli luk i luk neka se izdvoji (ili je rekao neka izbjegava džamiju i sjedi kod kuće).“[11] U rivajetu od Muslima stoji: “Ko jede luk, bijeli luk i prasu neka se ne približava našem mesdžidu, jer zaista se meleci nalaze uvrijeđeni od onog od čega se i ljudi uvrijede.“[12]
Jedne džume Omer ibn el Hattab radijallahu anhu je držao hutbu ljudima i rekao: “O ljudi, zaista vi jedete dva ploda, a ja ih ne vidim drugačije nego neprijatne, a to su: luk i bijeli luk. Vidio sam Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem kada bi osjetio njihov miris kod nekog čovjeka u mesdžidu naredio bi mu da izađe na groblje. Ko ih bude jeo neka ih jede kuhane.“[13]
Ovo se može reći i za one koji u mesdžide ulaze odmah poslije posla, a neprijatan miris se širi iz njihovih odijela i čarapa. A još gore od ovoga su pušaći koji upražnjavaju zabranjeno pušenje, a zatim ulaze u mesdžide i tako smetaju Allahovim subhanehu ve te'ala robovima melekima i klanjačima.
Iz knjige "Muharemati" od Šejha Munedždžida
_________________________________________________________________________________
[1] Bilježi Imam Ahmed 310/5, a nalazi se i u “Sahihul Džami’u” 997.
[2] Bilježi Ebu Davud 533/1, a nalazi se i u “Sahihul Džami’u” 7224.
[3] Bilježi Ibn Huzejme u “Sahihu” 332/1.
[4] Bilježi Buhari.
[5] Bilježi Ebu Davud 581/1, a nalazi se i u “Sahihul džami’u” 7452.
[6] Bilježi Bejheki u “Sunenul Kubra” 104/10, a nalazi se i u “Silsileti hadisus Sahih” 1795.
[7] Bilježi Muslim 320/1 – 321.
[8] Bilježi Muslim 474.
[9] Bilježi Bejheki 93/2, a Šejh Albani ga je učinio dobrim u “Irvaul Galil” 290/2.
[10] Bilježi Buhari 756.
[11] Bilježi Buhari, pogledaj “Feth” 339/2.
[12] Bilježi Muslim 395/1.
[13] Bilježi Muslim 396/1.
Jedan od najvećih prekršaja krađe je krađa u namazu. Rekao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem: “Najgori kradljivac je onaj koji krade od svog namaza.” Rekli su ashabi: “O Resulullah, a kako da krade od svog namaza?” Reče: “Ne upotpuni njegove rukue i sedžde.”[1]
Pa, ako je izostavio smirenost u namazu ili nije dovoljno stajao poslije ruku’a ili se pak nije pravilno uspravio i zadržao u sjedećem položaju između dvije sedžde, a sve ovo je poznato i može se vidjeti među skupinama klanjača, a i džamije nikako da se oslobode od onih koji izostavljaju smirenost u namazu.
Smirenost je jedan od dijelova namaza i bez nje namaz nije ispravan, ovo je veoma opasna činjenica.
Resulullah sallallahu alejhi ve sellem je rekao: “Ne prima se čovjekov namaz sve dok ne bude ispravno držao leđa na ruku’u i sedždi.”[2]
Nema sumnje da počinilac ovog prekršaja zaslužuje prijekor i opomenu.
Od Ebu Abdullaha Eš’arija, rekao je: “Klanjao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem sa svojim ashabima radijallahu anhum, a zatim je sjeo s jednom grupom od njih. U to vrijeme je u džamiju ušao čovjek i počeo da klanja i posrće, a sedždu je ubrzano činio, pa je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Vidite li ovo? Ko umre čineći ovo, umro je ne pripadajući mome ummetu, brza u namazu kao što gavran kljuca krv. Zaista je primjer onog koji se spotiče i brza u namazu kao primjer gladnog koji ne jede ništa drugo do jednu ili dvije hurme. Šta će mu one koristiti?” [3]
Neophodno je da onaj ko izostavi smirenost u namazu, kad je već čuo propis za to da nadoknadi fard namaz koji je bez smirenosti nepravilan i da traži oprosta od Allaha subhanehu ve te'ala, a nije obavezan nadoknaditi prošle namaze kao što vidimo iz hadisa: “Vrati se i klanjaj, jer zaista ti nisi klanjao.”[4]
ZABAVLJANJE I MNOŠTVO POKRETA U NAMAZU
Ove gluposti nikako da se oslobode mnogi klanjači, jer ne ispunjavaju Allahovu subhanehu ve te'ala naredbu u suri Bekare 238: “... i pred Allahom ponizno stojte.”
Niti razumiju govor Allaha subhanehu ve te'ala u suri Mu’minun 1 – 2 gdje kaže: “Ono što žele – vjernici će postići, oni koji molitvu svoju ponizno obavljaju,”.
Kada je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem upitan o poravnjenosti zemlje prilikom sedžde rekao je: “Nemoj potirati zemlju prilikom klanjanja (odnosno nemoj je zaravnjavati, pr.p.), a ako to moraš uraditi jedno poravnjanje je dovoljno.”[5]
Učeni kažu da mnogi uzastopni pokreti u namazu učinjeni bez potrebe kvare namaz. Kako je tek sa onim koji se igraju sa svojim namazom, koji stojeći pred Allahom subhanehu ve te'ala gledaju u svoje satove, sređuju odjeću ili svojim prstima diraju noseve ili bacaju poglede u desno, lijevo ili u nebo, ne plašeći se da im vid može biti oduzet ili da im šejtan ukrade namaz.
NAMJERNO PREDNJAČENJE KLANJAČA PRIJE IMAMA U NAMAZU
Ono što prati insana je žurba, a dokaz za to su riječi Allaha subhanehu ve te'ala u suri Isra 11 kada kaže: “... čovjek je doista nagao.”
Rekao je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem: “Polaganost je od Allaha subhanehu ve te'ala, a žurba od šejtana.”[6]
Mnogi možemo možemo primjetiti kada smo u skupini klanjača, sa svoje desne ili lijeve strane, ili čak možda na sebi, prednjačenje ispred imama prilikom činjenja ruku’a i sedžde ili kod tekbira, pa čak i u predavanju selama u namazu. Ovo djelo se kod mnogih ne čini važnim, a za njegovo činjenje nam je došla žestoka prijetnja od Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem u njegovom govoru: “Zar se ne boji onaj koji diže glavu prije imama da mu je Allah ne pretvori u magarčevu.”[7]
Ponekad se kod nekih ljudi prednjačenje ispred imama pomješa sa zaostajanjem iza njega. Pa, znaj da su pravnici naveli dobro mjerilo u ovome, a ono je da klanjač započne pokrete poslije prekidanja tekbira imama, pa kada se završi sa slovom “r-ra” u riječi Allahu ekber klanjač započinje sa pokretom. Neće prednjačiti, niti zaostajati iza toga i sa ovim se utvrđuje stanje.
Ashabi radijallahu anhum su se uvijek čuvali prednjačenja ispred Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem, pa jedan od njih po imenu Bera’a ibn Azib radijallahu anhu rekao: “Klanjali smo iza Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem, pa kada bi on digao glavu sa ruku'a nije se mogao vidjeti niko da pogne leđa sve dok Resulullah sallallahu alejhi ve sellem ne bi spustio svoje džube na zemlju, a zatim bi oni koji su iza njega pali na sedždu.“[8]
A kada je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem zašao u godine i u njegovim pokretima se osjetila sporost, upozorio je klanjače iza sebe i rekao: “O ljudi ja sam ostario, pa nemojte prednjačiti ispred mene sa ruku’om i sedždom ...”[9]
Imam je dužan da prilikom klanjanja i činjenja tekbira to čini po sunnetu, a koje nalazimo u hadisu Ebu Hurejre radijallahu anhu koji kaže: “Resulullah sallallahu alejhi ve sellem kada bi započinjao namaz činio tekbir, a zatim bi činio tekbir i prilikom ruku'a, pa bi ga činio kada se uspravi i kada digne glavu, zatim bi tekbir činio prilikom spuštanja i dizanja sa sedžde i tako u toku cijelog namaza sve dok ga ne završi, a također bi činio tekbir nakon klanjanja dva rekata, a poslije sjedenja.“[10]
DOLAZAK U MESDŽID ONOGA KO JE JEO LUK, BIJELI LUK ILI NEŠTO DRUGO ŠTO IMA NEPRIJATAN MIRIS
Allah subhanehu ve te'ala u suri A'raf 31 kaže: “O sinovi Ademovi, lijepo se obucite kad hoćete da molitvu obavite!“
Prenosi se od Džabira radijallahu anhu da je Resulullah sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Ko je jeo bijeli luk i luk neka se izdvoji (ili je rekao neka izbjegava džamiju i sjedi kod kuće).“[11] U rivajetu od Muslima stoji: “Ko jede luk, bijeli luk i prasu neka se ne približava našem mesdžidu, jer zaista se meleci nalaze uvrijeđeni od onog od čega se i ljudi uvrijede.“[12]
Jedne džume Omer ibn el Hattab radijallahu anhu je držao hutbu ljudima i rekao: “O ljudi, zaista vi jedete dva ploda, a ja ih ne vidim drugačije nego neprijatne, a to su: luk i bijeli luk. Vidio sam Resulullaha sallallahu alejhi ve sellem kada bi osjetio njihov miris kod nekog čovjeka u mesdžidu naredio bi mu da izađe na groblje. Ko ih bude jeo neka ih jede kuhane.“[13]
Ovo se može reći i za one koji u mesdžide ulaze odmah poslije posla, a neprijatan miris se širi iz njihovih odijela i čarapa. A još gore od ovoga su pušaći koji upražnjavaju zabranjeno pušenje, a zatim ulaze u mesdžide i tako smetaju Allahovim subhanehu ve te'ala robovima melekima i klanjačima.
Iz knjige "Muharemati" od Šejha Munedždžida
_________________________________________________________________________________
[1] Bilježi Imam Ahmed 310/5, a nalazi se i u “Sahihul Džami’u” 997.
[2] Bilježi Ebu Davud 533/1, a nalazi se i u “Sahihul Džami’u” 7224.
[3] Bilježi Ibn Huzejme u “Sahihu” 332/1.
[4] Bilježi Buhari.
[5] Bilježi Ebu Davud 581/1, a nalazi se i u “Sahihul džami’u” 7452.
[6] Bilježi Bejheki u “Sunenul Kubra” 104/10, a nalazi se i u “Silsileti hadisus Sahih” 1795.
[7] Bilježi Muslim 320/1 – 321.
[8] Bilježi Muslim 474.
[9] Bilježi Bejheki 93/2, a Šejh Albani ga je učinio dobrim u “Irvaul Galil” 290/2.
[10] Bilježi Buhari 756.
[11] Bilježi Buhari, pogledaj “Feth” 339/2.
[12] Bilježi Muslim 395/1.
[13] Bilježi Muslim 396/1.
